Tuesday, September 16, 2008

Nasa isang pagtitipon ako kasama ang pamilya ko at masaya ang lahat. Bigla ay nakita ko na nagkakagulo na ang lahat at nagtatakbuhan na ang mga tao.

Nakita ko na lamang ang sarili ko na nagtatago sa ilallim ng lamesa ng isang patahian ng damit. Me katabi rin akong isang lalaki na hindi ko kilala. Maya-maya pa ay meron nagdatingan na mga sundalo kasama ang lider nila. Una ay tila lalagpasan nila ang tindahan kung saan ako nagtatago subalit maya-maya pa ay pumasok na sila sa tindahan kung nasaan kami.

Ang pangalan ng lider nila ay Col. Querubin Wasli. Mabagsik ang pananalita niya at dama mo ang galit niya. Marami siyang sinasabi subalit hindi ko maintindihan at hindi ko rin marinig dahil sa takot na baka makita ako.
Bigla ay itinuro ni Col. Wasli ang paa ko at nakita ko na inilabas ng tauhan niya ang isang mahabang itak. Idinikit sa paa ko ang talim ng itak at akmang tatagain. Hindi na ako halos makahinga sa takot at maya-maya pa ay inilabas nila ako sa pinagtataguan ko.

Desidido na talagang ipapatay ako ni Col. Wasli nang bigla ay nagkagulo sa labas ng tindahan. Sinamantala ko ang pagkakataon na iyon upang muling magtago sa ibang dako ng tindahan. Nakita ako ng may ari ng tindahan at dahan dahan biya akong nilapitan at pinagtatakpan ng mga tela at damit na nagkalat doon. Dahan dahan kong inilabas ang 2 kong cellphone at ini-off ko ang mga ito dahil baka biglang tumunog ang mga ito.

Muli ay nakita ko na meron silang hawak na isang lalaki. Laking gulat ko dahil iyon ang katabi ko sa ilalim ng lamesa. Narinig ko na lamang na kaya pala galit na galit si Col. Wasli ay dahil niloko sa negosyo ng lalaking iyon ang kaibigan niya. Maya-maya pa ay inilabas na ng tindahan ang lalaking iyon ngunit bago lumabas ay lumapit sa kinaroroonan ko ang isang tauhan ni Col. Wasli at tinapik ako at sinabing kung hindi nahuli ang lalaking iyon ay totoong papatayin nila ako.

Sumunod ay nakita ko na lamang na me mga kasama ako at masayang naglalakad. Kakain daw kami ngunit wala naman akong dalang pera. Nagbago ang isip ko at sinabi ko na susunduin ko muna ang nanay ko (matagal na itong namayapa) dahil naaawa ako at palagi na lamang siyang naiiwan na mag-isa sa bahay.

Saglit akong nagising at nakita ko na maliwanag na ngunit dahil sa antok ko ay minabuti kong ipagpatuloy ang pagtulog ko. Bago pa ako makatulog ay inisip ko na sana ay managinip ako ng mga numero na maaari kong itaya sa lotto. Nanaginip akong muli at nakita ko ang mga numerong 480675.